در واقع من نمی‌داستم که اپل فیلم هم درست می‌کند. با برنامگ همراه باشید…
توجه! تماشای این فیلم برای افراد زیر 13 سال بدون نظارت والدین توصیه نمی‌شود!
هشدار! این مقاله داستان فیلم را لو می‌دهد! اگر می‌خواهید ببینید فیلم ارزش دیدن دارد یا نه، عنوان مربوط به آن را مطالعه کنید.
Coda Poster
نام اثز: کودا | Coda
سال انتشار: 2021
کارگردان: Sian Heder
بازیگران:
Coda – Cast
با جناب آقای نظام‌الاسلامی در باب فیلم‌های اکشن بحث می‌کردیم که ایشان فیلمی به اسم codi را به بنده معرفی کردند. طبیعتا گمان کردم که یک اکشن جدید است و خوب است برای مقالۀ این هفته سراغش برویم. پس از حدود 10 دقیقه جستجو دنبال فیلم codi ، به آقای نظام‌الاسلامی برگشتم و به درگاه ایشان عرض کردم که مهندس فیلم codi اصلا وجود ندارد! ایشان فرمودند:«هممم. coda»
خلاصه coda را به سختی دانلود کردیم.(این روزها دانلود فیلم س ا ن س و ر نشده خیلی سخت است!) متاسفانه این فیلم اکشن نیست! آقای نظام‌اسلامی یه همۀ ما دروغ گفته‌است! این فیلم یک درام شبه موزیکال(!) است. از این فیلم‌ها که فاز مثبت دارند و پس از تماشای آن تا مدتی حس خوبی خواهید داشت. این مدل فیلم‌ها را معمولا همه دوست دارند و از نظر حقیر خیلی نقد نمی‌طلبد ولی چند خطی برای شما عزیزان سیاه می‌کنیم تا رئسایمان هم دست از سر ما بردارند.
داستان
داستان درمورد دختریست که پدر، مادر و برادرش ناشنوا هستند و به خوانندگی علاقه دارد. خدایی باحال است دیگر! طبیعتا به واسطۀ توانایی‌‌ای که این دختر به نام روبی (با بازی Emilia Jones) نسبت به خانوادۀ خود دارد، مسئولیت‌های ترجمه و ارتباطات و مذاکرات خانواده به عهدۀ اوست. ضمن این که در قایق ماهیگیری برای شنیدن بیسیم و این قبیل کارها به پدر و برادرش کمک می‌کند. همین است که خیلی، وقت برای پرداختن به خود و دنبال کردن علاقه‌اش(خوانندگی) ندارد.
داستان جالب است. اما شخصیت مادر روبی(با بازی Marlee Matlin) زیادی خودخواه است و اصلا خوانندگی و این‌ها در کتش نمی‌رود. کمی عجیب است که در یک شب با این کیفیت قانع می‌شود دخترش حتما باید خوانندگی را دنبال کند. نفهمیدیم که استاد خوانندگی روبی چطور با اون آشتی کرد. نفهمیدیم چرا عدۀ زیادی باید خانوادۀ ناشنوای کس دیگری را در مدرسه مسخره کنند. این کلیشۀ بچۀ مظلومی که در مدرسه اذیتش می‌کنند یا به قول جوان‌ها “بولی” می‌شود و سپس موفقیت چشمگیری بدست می‌آورد باحال است. ولی به تعبیر بنده در این فیلم کمی “زورچپان” شده بود.
از این ایرادات جزئی که بگذریم، فیلمنامه زیبا و دلنشین است. اگر از من می‌شنوید خیلی به این ایرادهای ریز فکر نکنید! هرچه بیشتر فکر کنید ارتباطتان با فیلم کمتر می‌شود و به قول جوان‌ها “وایب” نمی‌گیرید!
اگر وقت زیادی را صرف فکر کردن راجع به موضوعی کنید، هیچوقت آن را به انجام نخواهید رساند.
(بروسلی)
سکانسی از فیلم (عکس مال زومجی است)
بازیگری، کارگردانی، غیره
والا خیلی نمی‌توانم برایتان موشکافانه بازیگری را تحلیل کنم. فقط حسم را می‌گویم که بازیگری خوب است. مخصوصا همین نقش اصلی، خانم امیلیا جونز و بازیگر نقش پدرش Troy Kotsur. بازیگر استاد موسیقی، آقای وی (Eugenio Derbez) هم بسیار خوب است. حالا که فکر می‌کنم مادر و برادر هم خیلی خوب بازی می‌کردند! آقا همه خوبند! بازیگری عالیست! شاید دلیل اصلی آن هم انتخاب بازیگر خوب باشد.
در رابطه با کارگردانی هم چند نکته‌ای خدمتتان عرض می‌کنم. اول این که وقتی روبی با خانواده‌اش دعوا می‌کند داد می‌زند ولی در حالت عادی که با آنها حرف می‌زند، صدایی از او خارج نمی‌شود. انگار وقتی دعوا می‌کند از آنها دور تر می‌شود و به سایر مردم نزدیکتر می‌شود که خیلی جالب است. نکتۀ درخشان بعدی درمورد آن صحنۀ اجرای دونفرۀ روبی و مایلز است که ما منتظر بودیم یک چیز حماسی ببینیم ولی کارگردان با خیال راحت صدا را قطع می‌کند! همین! ما را جای خانوادۀ روبی می‌گذارد که به حرکات او روی صحنه نگاه کنیم و منتظر باشیم مردم دست بزنند تا ما هم سر وقت بتوانیم روبی را تشویق کنیم. حقیقتا آن صحنه به نظر من، سنگین‌ترین صحنۀ فیلم بود.
ولی درنهایت ایرادی که به این فیلم وارد است این است که چرا یک اثر خانوادگی باید اینقدر شوخی‌های جنسی داشته باشد؟ در حالی که به هیچ وجه ضروری نیست.
عِنی وِی؛ فیلم ارزش تماشا دارد؟
بله! 111 دقیقه با این فیلم لذت ببرید. بازیگری‌ها قوی است. داستان خاص است. بحمدلله شخصیت ه م ج ن س گ ر ا در آن وجود ندارد. اگر زیر بار سانسور می‌روید فیلم را با خانواده ببینید و مطمئن باشید مادرتان عاشق آن می‌شود.
